รศ.ดร.เสริมเกียรติ จอมจันทร์ยอง คณบดีคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (มช.) ในฐานะหัวหน้าโครงงานวิจัยผลสัมฤทธิ์ผู้สำเร็จการศึกษาที่เข้าศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์ระบบรับตรงกับผ่านการคัดเลือกบุคคลเข้าศึกษาต่อในสถาบันอุดมศึกษาด้วยระบบกลางการรับนิสิตนักศึกษา หรือ แอดมิชชั่นกลาง เปิดเผยว่า ขณะนี้คณะวิจัยได้วิเคราะห์ข้อมูลนิสิตนักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์ ปี 2550-2551 ของมหาวิทยาลัยรัฐ 12 แห่ง ได้แก่ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ม.ธรรมศาสตร์ ม.เชียงใหม่ ม.ขอนแก่น ม.เกษตรศาสตร์ ม.สงขลานครินทร์ ม.เทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี ม.เทคโนโลยี   สุรนารี ม.นเรศวร ม.มหิดล สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง และ ม.เทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ เสร็จเรียบร้อยแล้ว 
    
รศ.ดร.เสริมเกียรติ กล่าวต่อไปว่า จากข้อมูลที่ได้พบว่า ผลสัมฤทธิ์ของนิสิตนักศึกษาที่ผ่านระบบรับตรงมีประสิทธิภาพมากกว่าที่ผ่านมาทางระบบ Admission โดยดูได้จากตัวชี้วัด 3 ด้าน ได้แก่ 1.การถูกรีไทร์ และการลาออกของนิสิตนักศึกษาจากระบบAdmission มีสูงกว่ารับตรง 2.คะแนนเฉลี่ยของวิชาพื้นฐานด้านวิศวกรรมศาสตร์ เช่น แคลคูลัส เคมี ฟิสิกส์ คอมพิวเตอร์ ฯลฯ ของกลุ่มAdmission ต่ำกว่ากลุ่มรับตรง และ 3.คะแนนเฉลี่ยสะสมตลอดหลักสูตร ม.ปลาย หรือ GPAX ของกลุ่มAdmission ต่ำกว่ากลุ่มรับตรง 
    
“ผลการวิจัยดังกล่าวแสดงให้เห็นว่า องค์ประกอบและค่าน้ำหนักที่นำมาใช้ในการAdmission ของวิศวะขณะนี้ยังไม่เหมาะสม ซึ่งผมได้เสนอต่อที่ประชุมสภาคณบดีคณะวิศวกรรมศาสตร์แห่งประเทศไทย กระทรวงศึกษาธิการ และที่ประชุมอธิการบดีแห่งประเทศไทย (ทปอ.) ว่า ในการแอดมิชชั่นปี 2556 ของกลุ่มวิศวะจะต้องมีการปรับองค์ประกอบและค่าน้ำหนักใหม่ โดยจะใช้ GPAX 10% การวัดความถนัดทั่วไป หรือ GAT  20% และ ความถนัดวิชาชีพ/วิชาการ หรือ PAT 70% แบ่งเป็น ความถนัดทางด้านคณิตศาสตร์ หรือ PAT1 20% และความถนัดทางด้านวิศวกรรมศาสตร์ หรือ PAT3  50% จากปัจจุบันที่ใช้ GPAX 20% คะแนนแบบทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติขั้นพื้นฐาน หรือ O-NET 30% GAT 15% และ PAT 35% แบ่งเป็นความถนัดทางวิทยาศาสตร์ หรือ PAT2 15% และ PAT3 20% โดยหวังว่า ทปอ.จะเห็นด้วยกับแนวทางนี้ แต่หากไม่เห็นด้วยคณะวิศวะมหาวิทยาลัยต่าง ๆ ก็คงจะต้องรับผ่านระบบรับตรงมากขึ้นโดยอาจจะถึง 80-90% แล้วไปรับผ่านแอดมิชชั่นเพียง 10-20% เท่านั้น” รศ.ดร.เสริมเกียรติกล่าว